Cztery pory roku w czterech różnych parkach krajobrazowych Warmii i Mazur. Zapraszamy na trzecią część tej opowieści – jesień w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej.
Park Krajobrazowy Wysoczyzny Elbląskiej został utworzony w 1985 roku w celu zachowania i ochrony walorów przyrodniczych i krajobrazowych zachodniej części falistej wysoczyzny morenowej zwanej Wzniesieniami Elbląskimi.
Park położony jest w granicach gmin: Tolkmicko, Milejewo, Elbląg oraz miasta Elbląga. Zajmuje powierzchnię niecałych 14 hektarów. Jego otulina liczy prawie 23 hektary i wchodzi w całości w skład Obszarów Chronionego Krajobrazu Wysoczyzny Elbląskiej Wschód i Zachód.
Lasy porastające obszar Parku zajmują ponad połowę jego powierzchni. Spotykamy tu wąwozy i jary, którymi płyną niewielkie rzeki, możemy podziwiać zmieniającą się przyrodę stojąc na wzniesieniach i spoglądając na Zalew Wiślany. Wśród drzew przeważają te liściaste, głównie dęby i buki. Patrząc na te stare drzewa jesteśmy świadkami nie tylko siły natury, ale i upływającego czasu. Dąb Jana Bażyńskiego rośnie w Kadynach od około 700 lat.
Zatrzymując się, by podziwiać jego potęgę, warto również przyjrzeć się jednej z najbardziej malowniczych miejscowości Wysoczyzny. To Kadyny, których cennym zabytkiem jest zespół pałacowo-folwarczny, stanowiący na początku XX w. własność cesarza niemieckiego Wilhelma II. Również domy podcieniowe – jak ten w Łęczu – wyróżniają ten obszar spośród innych.
Zobacz, jak w Parku Krajobrazowym Wysoczyzny Elbląskiej paleta jesiennych barw nadaje krajobrazowi głębi i pozwala cieszyć się kolejną zmianą pory roku.
